Հանքափորների շատ տարօրինակ գտածոները (լուսանկարներ)

Նման իրերը վաղուց կոչվում էին արտեֆակտներ: Դարեր շարունակ հանքափորները հետաքրքիր իրեր են հայտնաբերում ժայռի կտորների մեջ հորատումների ժամանակ։ Շատ հաճախ դրանք անհիշելի ժամանակների վկաներ են լինում։ Նման արտեֆակտներ հայտնաբերվում են ամբողջ աշխարհում: Ներկայացնում ենք դրանցից մի քանիսը։

Մի անգամ Վլադիվոստոկի մի բնակիչ Չեռնոգորսկի խակասյան ածխահանքերի ածխով վառարանն էր վառում։ Ածխի կտորներից մեկի ներսում նա տեսավ անսովոր առարկա, որը բաղկացած էր ալյումինից՝ 2,4% մագնեզիումի խառնուրդով։ Գտածոն մոտ 7,5 սմ երկարություն ունի։ Կարծիք կա, որ դա արտասովոր մեխանիզմի մի մաս է։

Այն հաստատ չէր կարող ինքնուրույն ձևավորվել: Ալյումինի համաձուլվածքներ սկսել են ձուլել միայն քսաներորդ դարում, օգտագործվում են նավերի և ինքնաթիռների կառուցման համար: Նման առարկան չէր կարող ակամա հայտնվել հանքում։ Այն նաև չէր կարող լինել ածխի կտորի ներսում, որի տարիքն առնվազն 300 միլիոն է։ Դուրալյումինի այս կտորը 50 միլիոն տարով ավելի հին է տիրանոզավրից։

Դալնեգորսկից հետազոտող Վալերի Դվուժիլնին ուշադիր ուսումնասիրել է գտածոն և հայտնաբերել ապացույցներ, որ ալյումինը միլիոնավոր տարիներ է անցկացրել ածխի մեջ: Դետալի մակերեսին հայտնաբերվել են ածխածնի ատոմներ։ Խակասիայում շատ աղաջուր կա, որի պատճառով ալյումինը կոռոզիայի է ենթարկվել, և ածխի մասերը հայտնվել են դետալի ներսում։վուժիլնին սկսել է ավելի հեռուն փնտրել, իսկ հետո հանդիպել է մեկ այլ հետաքրքիր իրի։ Հնում մարդիկ կամուրջ են կառուցել Ռուսկի կղզում և հենարանների համար հորատել ծոցի հատակը և հայտնաբերել մետաղական բեկորներ, որոնք բաղկացած էին լանթանից, քրոմից և ցերիումից: Այդ ամենը հայտնաբերվել է Պերմի շրջանի ավազաքարերում, որոնց տարիքը 240 միլիոն տարի է։

Ուսումնասիրությունից հետո Միջուկային ֆիզիկայի ինստիտուտում (Գատչինա) պարզ է դարձել, որ Դվուժիլնին հայտնաբերել է արհեստականորեն ստեղծված համաձուլվածքների բեկորներ։ Տրամաբանական բացատրություն, սակայն, դեռևս չկա, թե ինչպես են այդ համաձուլվածքները հայտնվել Պերմի շրջանի ավազներում:

2008 թվականին Դոնեցկի (Ռոստովի մարզ) հանքի աշխատողները 900 մետր խորության վրա հայտնաբերել են տարօրինակ արտեֆակտ՝ անվի տեսքով կլոր առարկա։

Այդ վայրերի ապարներն ամենադիմացկունը չեն, ստիպված են եղել գտածոն թողնել հանքում՝ չհամարձակվելով ջարդել։ Հանքափորները լուսանկարել են այն, և նկարը տարածվել է համացանցում։

Սևաստոպոլի քարհանքերում հարյուր մետր խորության վրա հայտնաբերվել են կրաքարից երկաթե արտեֆակտներ, որոնք նման են հարթեցված նետերի ծայրերի: Ժայռի տարիքը, որում դրանք հայտնաբերվել են, 70 միլիոն տարի է։

Եվրոպայում նման գտածոներ հայտնաբերվել են դեռևս 19-րդ դարից՝ 1845 թվականին։ Օրինակ՝ Շոտլանդիայում, կրաքարի քարհանքում հայտնաբերվել է երկաթե մեխ։

1889 թվականին Այդահոյից հորատողները 90 մետր խորությունից բարձրացրել են կնոջ փոքրիկ արձան (4 սմ բարձրությամբ): Ժայռերի տարիքը, որոնցում այն ​​գտնվում էր, մոտավորապես 2 միլիոն է։ Իսկ 1891 թվականին ԱՄՆ-ում հանքափորները ածխի հսկայական կտորի մեջ ոսկե շղթա են գտել։

1912 թվականին Օկլահոմայի էլեկտրակայաններից մեկում ածխի բլոկի միջից երկաթե գավաթ է ընկել, և ածխի վրա ակնհայտ հետք է եղել նրանից: 1928 թվականին նույն տեղում հայտնաբերվել է կանոնավոր բլոկներից բետոնե պատ։ Հանքն անմիջապես փակվել է, իսկ աշխատողները տեղափոխվել են այլ գործի։

1934 թվականին հայտնաբերվել է շատ հայտնի «Լոնդոնյան մուրճը»։ Ամուսիններ Էմման և Մաքս Խանը Լոնդոնի (Տեխասի նահանգ) մոտ գտնվող Red Creek-ում գտել են այն ժայռի մեջ։ Մուրճը պատրաստվել է 19-րդ դարի երկրորդ կեսին, իսկ ժայռի տարիքը, որտեղ նա «ապրում էր», երկրաբանների հավաստնմամբ, 444-485 միլիոն տարի է։

1922թ.-ին Նևադայում հնագետ Ջոն Ռեյդը հայտնաբերեց կոշիկի հետք: Ժայռը, որի վրա այն դրոշմել էր, 5 միլիոն տարվա հնություն ունի և պատկանում է տրիասյան շրջանին։

Գիտնականները սովորաբար աչք են փակում նման տարօրինակ գտածոների վրա՝ բացատրելով դրանք ինչ-որ բանի նմանությամբ կամ պատահականությամբ։ Բայց մենք, ըստ երևույթին, ամեն ինչ չէ, որ գիտենք մոլորակի անցյալի մասին: Մեզ ծանոթ գիտությունը կարծում է, որ մարդը երկրի վրա հայտնվել է ոչ այնքան վաղուց՝ մոտ 40 հազար տարի առաջ: Այսինքն՝ այդ տարիքից հին բոլոր արտեֆակտները պարզապես չեն տեղավորվում գիտության տրամաբանության շրջանակում։ Նրանք, սակայն, կա՛ն:

Թերևս, դրանք ապացույց են, որ Երկրի վրա մարդկանց քաղաքակրթությունը շատ ավելի հին է, քան սովորաբար ենթադրվում է: Եվ, եթե այո, ապա ընդհանուր առմամբ անհայտ է, թե ինչ էին անում մեր նախնիները. միգուցե նրանք մետաղ էին հալեցնում, գուցե թռչում էին տիեզերք, կամ, գուցե արդեն միջուկային պատերազմ էր եղել: Իհարկե, դեռևս կան շատ տեսություններ ժամանակի և տարածության բացերի մասին: Չէ՞ որ աշխարհում ամեն տարի անհետանում են հազարավոր մարդիկ՝ առանց նվազագույն հետքի։ Միգուցե նրանք անցյալ են տանում մուրճեր, բաժակներ, ակնոցներ, հեռախոսներ․․․