Լուսնի վրա հայտնաբերվել են երկրաբանական ակտիվության նշաններ

Սմիթսոնյան ինստիտուտի և Մերիլենդի համալսարանի հետազոտողները հայտնաբերել են Լուսնի վրա անսպասելի երիտասարդ տեկտոնական կառույցներ: Այս բացահայտումը, որը հրապարակվել է Planetary Science Journal (PSJ) ամսագրում, կասկածի տակ է դնում այն տեսակետը, որ Լուսինը վաղուց կորցրել է իր երկրաբանական ակտիվությունը:

Ի՞նչ են հայտնաբերել գիտնականները

Վերլուծելով Լուսնի հակառակ կողմը՝ մասնագետները գրանցել են 266 փոքր լեռնաշղթաներ: Դրանց տարիքը չի գերազանցում 200 միլիոն տարին, այսինքն, դրանք զգալիորեն ավելի երիտասարդ են, քան նախկինում ենթադրվում էր:

Հետազոտողները օգտագործել են խառնարանների հաշվարկման մեթոդը. որքան քիչ խառնարաններ կան մակերեսին, այնքան երիտասարդ է երկրաբանական օբյեկտը:

«Մենք տեսնում ենք, որ Լուսնի վրա տեկտոնական ակտիվությունը շարունակվել է վերջին միլիարդ տարիների ընթացքում և, հնարավոր է, շարունակվում է մինչ օրս», – նշել է հետազոտության հեղինակներից մեկը՝ Ժակլին Քլարկը:

Ինչու՞ է դա կարևոր

Լուսինը շարունակու՞մ է սեղմվել

Գիտնականները ենթադրում են, որ նոր լեռնաշղթաները կապված են Լուսնի չափերի աստիճանական նվազման հետ՝ պայմանավորված նրա ընդերքի սառչելով: Բացի այդ, դրանց ձևավորման վրա կարող է ազդել Լուսնի ուղեծրի փոփոխությունը:

Լուսինը կարող է սեյսմիկ ակտիվ լինել

Ավելի վաղ աստղագետները գրանցել են լուսնային երկրաշարժեր, բայց այժմ ավելի շատ ապացույցներ կան, որ դրանք պայմանավորված են ոչ միայն մետեորիտների հարվածներով, այլև ներքին երկրաբանական գործընթացներով:

Ինչպե՞ս կանդրադառնա դա ապագա առաքելությունների վրա

Անվտանգ վայրերի ընտրություն վայրէջքի համար

Եթե Լուսինն իսկապես սեյսմիկ ակտիվ է, ապագա առաքելությունները, ինչպիսիք են NASA-ի Artemis ծրագիրը և չինական լուսնային բազաները, պետք է հաշվի առնեն հնարավոր ռիսկերը:

Երկրաֆիզիկական սարքավորումների օգտագործում

Գիտնականները առաջարկում են տիեզերանավերը հագեցնել երկրաֆիզիկական սարքավորումներով՝ Լուսնի ընդերքային կառույցներն ուսումնասիրելու համար: Սա կօգնի կանխատեսել հնարավոր երկրաշարժերը և ընտրել լուսնային ենթակառուցվածքների կառուցման համար օպտիմալ գոտիներ:

Լուսինը մնում է ակտիվ օբյեկտ

Նոր բացահայտումն ապացուցում է, որ Լուսինը պարզապես Երկրի «մեռած» արբանյակը չէ, այլ դինամիկ համակարգ, որտեղ մինչ օրս շարունակվում են երկրաբանական գործընթացները: Սա նոր հնարավորություններ է բացում գիտության և ապագա տիեզերական հետազոտությունների համար: